این یه مطلب بدردبخور نیست، فقط حرف ها و کلمه های بدون کاربرده.
به نام خدا.
حرف دارم که بزنم، ولی شجاعت ندارم (الان میبینم، قبلا وبلاگ نویسی برام خیلی اسون تر بود، ولی الان به علت های نامعلومی که نمیدونم نمیتونم بنویسم)
خوب به هرحال چند وقته که من بلاگ رو چک میکنم میبینم یکم (خیلی بیشتر از یکم) وبلاگ هایی که مطالب مفید تولید میکنن کم شدن (منظور از مطالب مفید اینکه خواننده جذبش بشه مثل مطالبی مثل اموزش یا حتی روزانه نویسی ها.) علت این اتفاقات خیلی زیاده مثلا افزایش شبکه های اجتماعی و اهمیت داده نشدن به وبلاگ ها، یا حتی کبود امکانات و قابلیتها.شما هم نظرتون رو بنویسید(;
میگن که میخوان دانشگاه ها و مدارس رو باز کنن، یاد سال های قبلی میوفتم که از درخت های توت مدرسه مون کلی توت میخوردیم. (و البته کتک از ناظم
) یا وقتایی که کامپیوتر یه چیزیش میشد من بلد بودم درستش کنم (الان یا وبلاگ دنیای کامپیوتر اوفتادم، حتما بهش سربزنید تازگیا 600 دنبال کننده رو رد کرده)یا هوایی که زنگ ورزش داشت (اردیبهشت ماه توی مدرسه ما همیشه بادهای خنک و خیلی خوبی میاد حال میده برای ورزش)
دلم برای مدرسه و دوستام تنگ شده (دقت کنید که این حرف رو هیچ وقت نمیتونید از زبون یه دانش اموز بشنوید)
حالا که حرف دانشگاه و مدارس شد، ای کسایی که رعایت نمیکنید (یطوری دارم میگم انگار 1000 تا دنبال کننده دارم 0_o) رعایت کنید لطفا، هنوز ویروس کرونا رفع نشده.
میگم زیاد مطلب نوشتم یا چون صفحه گوشیم کوچیکه این احساسو دارم؟
خوب دیگه داره این مطلب تموم میشه، امیدوارم حالتون همیشه خوب باشه و سلامت باشید.
(:
باید بیشتر مواظب وبلاگم باشم، وقتی بازش کردم 20 دقیقه مونده بود حذف بشه
درباره این سایت